Sorry Kuya

By: Mr. Falfaza 

Nakatambay lang ako lagi noon sa isang kanto kaharap ng Ateneo

‘Di naman umiinom ng alak, ‘di rin naninigarilyo

Hilig ko lamang magpalipas ng oras dati

Hanggang isang araw sa klase ay may kakaibang nangyari

Huli na naman ako dumating sa asignaturang Filipino

Sa bandang likod na tuloy ako pinaupo ng aming guro

Buti na lang at ‘di na ako nagreklamo

Sapagkat, katabi ko na pala ang diwatang inaasam ng aking puso

Unti-unti ako nagsimulang magbago

Kahit sa mala palengkeng klase nami’y nakikinig na rin ako

At sa malignong guro’y malinis na rin ang tainga palagi

Habang patagong nagmamasid sa mala diyosang bini-bini

Wala man sa aking bukabularyo’y pinag-aralan ko ang asignatura

Todo-todong pawis sa gabi mula ulo hanggang paa

Sinikap kong umasta bilang isang matalinong estudyante

Kahit may topak sa kokote ay naging aktibo sa oral recitation ng klase

Bagamat desperado akong maagaw ang atensyon niya

Halos walang suliraning hindi ko kinaya para sa kanya

Sumpain ma’y nilamon ko na yata lahat ng aking hiya

Mapatawa ko lamang ang puso ng aking sinisinta

Isang araw ay sinubukan kong pormahan ang iskolar na dalagita

Sa mga ngiti pa lang niya’y inakala kong si Kristine Hermosa

Nabighani rin ako sa kanyang mahiwagang boses

Kapag kausap siya’y para bang ka duet ko si Regine Velasquez

Tila pinana ni Kupido ang aking puso

Wala pang Valentine’s Day eh na heart-attack na ako

Parang lahat na lang sa paligid ay nagiging perpekto

Kapag nasa tabi siya’y bigla-bigla ko na lang nasisilayan ang paraiso

At makalipas ang ilang maliliwanag na linggo

Na full-charge na rin ang loob ng matiyagang binatilyo

Inilahad na rin sa wakas ang lihim na nadarama

Subalit, nang makausap si dalaga’y biglang na low-bat ang makina

Edad nami’y isang taon lang naman ang agwat

Diyos ko naman at bakit ba sa katotohan, isip niya’y ‘di roon namulat?

Dumilim tuloy ang dating mga mapuputing ulap sa itaas

At pinaulanan ako ng isang katutak na malas

Hindi ko natiis mabaliw ang aking loob

Sa isang pambihirang rason na mapangutya ang buod

Muntik na akong matunaw sa aking narinig

Dahil sa mga nagbabagang salitang ibinuga ng kaniyang bibig

Animo’y sampung taon ang aking itinanda

Nang sabihin ba naman ng loka-loka sa akin habang nakapikit-mata

“Bata pa po kasi ako Kuya, sana maintindihan mo.”

Nag-apoy na rin tuloy ako at nagliyab ng “Pagsure day uy! Over kaayu!”